جهان نگران تسلیحات شیمیایی آمریکا/ باید از دیکتاتوری بین المللی رها شویم

به گزارش خبرگزاری مهر، کاظم غریب آبادی طی این سخنرانی گفت: طی  یک صدسال گذشته، متاسفانه میلیون ها نفر مردم بی گناه و غیرنظامی قربانی جنگ افزارها و سیاست های خشونت طلبانه برخی کشورهای خاص شده اند. تلاش های فراوانی برای جلوگیری از جنگ و ایجاد صلح ازجمله از طریق معاهدات خلع سلاحی به عمل آمده است. اجرای تعهدات ناشی از این معاهدات، بیش از همه به ارزش ها و اصول حاکم بر کشورها و همچنین توجه آنان به ضرورت حفظ جان انسان ها وابسته است.

وی افزود: جوامع ما براساس حاکمیت قانون بنا شده‌اند و جهان باثبات و مشترکی که ما به دنبال آن هستیم، باید بر قانون و عدالت استوار باشد. قراردادن یک کشور در مرتبه‌ای فراتر از دیگر کشورها با مجوز استفاده از زور، دستور‌العملی برای دیکتاتوری و هرج و مرج می‌باشد. اگر حاکمیت زور به جای حاکمیت قانون بویژه با توجه به نابرابر‌ی‌ها و بی‌عدالتی‌های موجود در جهان به هنجاری غالب تبدیل شود، به احتمال قوی امنیت جهانی قربانی اصلی این فرآیند خواهد بود. چندجانبه گرایی تنها گزینه پایدار در برابر چالش های پیش روی امنیت مشترک جهانی است. متاسفانه تمایل برخی کشورها برای توسل به اقدامات یکجانبه برای حل و فصل مسائل امنیت بین المللی، از هر زمان دیگری بیشتر است. اگر این تمایلات مهار نگردند، جهان ما در آغازین سال های هزاره جدید ممکن است با چالش های بزرگتری مواجه شود که می تواند صلح و امنیت بین المللی را عمیقا به خطر اندازد.

نماینده ایران در ادامه خاطر نشان کرد: حفظ و تقویت صلح و امنیت بین المللی در مرحله نخست به تلاش های همه ما برای تضمین یک جهان امن‌تر از طریق توسعه قواعد بین المللی و اجرای آنها وابسته است. تاکنون جامعه بشری تلاش های متعددی را برای تدوین معاهدات و قواعد بین‌المللی جهت خلع سلاح و از میان برداشتن سلاح های کشتار جمعی از جمله سلاح های شیمیائی به عمل آورده است. با این وجود، مایه شرمساری است که سلاح های کشتارجمعی ازجمله شیمیائی در تقابل با خواست تمدن بشری همچنان وجود دارند.

علیرغم این که باید حرکت و عزم جامعه جهانی به سوی حل مسالمت‌آمیز مناقشات و منازعات مابین کشورها باشد تا به استقرار صلح و امنیت بین‌المللی منجر شود، اما برخی کشورها بر اساس نظریه‌ها و مدل های امنیتی همواره سعی بر افزایش کمی و کیفی قدرت نظامی خود دارند. ما در عصری قرار گرفته‌ایم که همواره هراس استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی وجود دارد. در این عصر، نادیده گرفتن تعهدات خلع سلاحی نه تنها غیرمنطقی و غیرقانونی، بلکه بسیار خطرناک است. ضروری است که کشورهای دارنده، برای مواجهه با چالش های امنیتی قرن بیست و یکم و نیل به اهداف صلح و عدالت، تعهدات خلع سلاحی خود را که همه آنها براساس منشور سازمان ملل بدان متعهد شده اند، اجراء نمایند.

درحال حاضر، جامعه بین المللی پدیده بی نظیر بیداری جهانی را تجربه می کند که مطمئنا موجب تغییرات ماهوی در جامعه بین المللی خواهد شد. رنسانسی نیز در اروپا و آمریکا آغاز شده و صدای آن به بلندی شنیده می شود که مردم خواهان تغییرات عمده هستند. معتقدم که تمامی این ها یک پیام مشترک دارند: "مردم از نادیده گرفتن خود و حقوق اساسی خود توسط سیاستمداران خسته شده اند. آنها از نابرابری و بی عدالتی رنج می برند و احساس می کنند تحقیر شده اند.". بر این باورم تا جایی که به کار ما در این سازمان مربوط می شود، ما نیز باید این پیام را دریافت کنیم. سازمان منع سلاح های شیمیائی ایجاد شد تا نماد برابری میان کشورهای عضو باشد. این بدین معناست که ما نباید "دارا و ندار" در این سازمان داشته باشیم، چرا که باور نداریم "برخی ها از دیگران برابرترند".

غریب آبادی گفت: باعث افتخار اینجانب است که به عنوان نماینده آخرین و بزرگترین قربانی یک دسته از سلاح های کشتارجمعی یعنی سلاح های شیمیائی، شانزدهمین کنفرانس اعضای کنوانسیون منع سلاح های شیمیائی را مورد خطاب قرار می دهم. رژیم سابق عراق در تهاجم خود به ایران، از سلاح های شیمیائی علیه مردم بی گناه کشور من استفاده کرد، سلاح هایی که توسط آمریکا و متحدان غربی آن به آن رژیم اهداء شده بود. جهان هنوز این حادثه اسفناک و عواقب گسترده آن را فراموش نکرده است. بر اثر استفاده از این سلاح ها، بیش از 13000 نفر شهید و بیش از 100000 نفر نیز مجروح شدند و از مشکلات عمیق سلامتی رنج می برند. روزی نیست که شاهد شهادت یکی از این مجروحین شیمیائی نباشیم.

در بخش دیگری از این سخنرانی نماینده ایران افزود: تمامی کشورهای عضو کنوانسیون خود را متعهد کرده اند تا به تحقیق، توسعه، تولید، ذخیره و استفاده از سلاح های شیمیائی نپردازند و آن ها را حداکثر ظرف 15 سال نابود سازند. به همین خاطر است که کنوانسیون منع سلاح های شیمیائی جامع ترین نمونه یک کنوانسیون بین المللی در حوزه خلع سلاحی است. هدف اساسی کنوانسیون، نابودی تمامی سلاح ها ظرف موعد مشخص زمانی می باشد تا با ایجاد جهانی عاری از سلاح های شیمیائی، صلح و امنیت بین المللی نیز ارتقاء یابد. این کنوانسیون، حقوق انحصاری برای برخی کشورهای منتخب قائل نمی شود و بنابراین، همه اعضاء از حقوق برابر برخوردارند.

این دیپلمات ایرانی می گوید: تداوم وجود سلاح های شیمیائی، صلح و امنیت بین المللی را به مخاطره خواهد افکند و کابوس به کارگیری این سلاح های غیرانسانی و مخرب همچنان وجود خواهد داشت. مخالفت ما با وجود سلاح های شیمیائی، براساس مواضع اصولی است که ابعاد حقوقی آن ریشه در مفاد کنوانسیون دارد و ابعاد انسانی و بشردوستانه آن نیز ریشه در آثار وحشتناک کاربرد این سلاح ها علیه مردم بی گناه دارد.

در بخش دیگری از این سخنرانی آمده است: همه ما اینجا هستیم و خود را متعهد کرده ایم و پذیرفته ایم که برای ایجاد دنیایی عاری و ایمن از تهدید و وجود سلاح های شیمیایی همکاری نمائیم. این هدف متعالی، عملی نخواهد بود مگر از طریق پایبندی به تعهداتی که اعضای دارنده سلاح شیمیائی طبق کنوانسیون آنها را به صورت آزادانه پذیرفته اند. این هدف دست یافتنی نیست مگر از طریق اجرای کامل، صادقانه و متعهدانه مفاد کنوانسیون و الزام عملی به آنها. این تعهد، بارها و بارها توسط اعضاء مورد تاکید چندین باره قرار گرفته است.

وی افزود: ضرب الاجل نهایی امحای تمامی ذخائر سلاح های شیمیایی تا 29 آوریل 2012، تعهدی بنیادین و غیرقابل انکار طبق مفاد کنوانسیون و طبق مصوبات کنفرانس اعضا و شورای اجرایی سازمان است. همه باید برای تضمین پایبندی به این تعهد، تلاش و حرکت کنیم. حرکت در مسیری متفاوت و انحرافی، برای جامعه جهانی غیرقابل قبول خواهد بود. ضروری است که یک رهیافت جامع نسبت به موضوع امحای کامل سلاح های شیمیائی داشته باشیم. ما نمی توانیم چشمان خود را به سادگی بر روی ابعاد پیچیده و حساس این موضوع ببندیم و آنگونه که آمریکا اعلام داشته، تلاش کنیم تا به یک راه حل سیاسی برسیم. متاسفانه این کشور به گونه ای ابراز نظر می کند که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است!

نماینده ایران صراحت آمریکا در اعلام اینکه نمی تواند ضرب الاجل امحاء را رعایت نماید مایه تاسف دانست و گفت: این یک مصداق بارز عدم پایبندی است که بر طبق کنوانسیون باید به توجه جامعه بین المللی از جمله سازمان ملل متحد برسد. کاملا بدیهی است که در چنین وضعیتی، جامعه بین المللی حق دارد بداند و قضاوت کند که در سازمان چه می گذرد. همچنین باید به طور دسته جمعی و مسئولانه برای اطمینان از این که اقدامات لازم برای بهبود وضعیت و حفظ هدف و روح کنوانسیون اتخاذ و اجراء می شود، عمل کنیم. متاسفانه اعتبار و حیثیت تنها کنوانسیون خلع سلاحی بین المللی در معرض مخاطره است. پس از اتخاذ اقدامات لازم توسط کنفرانس، حداقل کاری که کشورهای دارنده می توانند انجام دهند این است که برای بهبود بخشی از وضعیت به سختی کار کنند و از هیچ تلاشی برای نابودی تمامی سلاح ها در کمترین زمان و با اختصاص منابع لازم دریغ نکنند. صحبت از سالیان طولانی برای نابودی کامل سلاح ها، تردید و نگرانی ما را از انگیزه های عدم اجرای ضرب الاجل نهائی توسط آمریکا دوچندان می کند.

وی آمریکا را دارای سابقه تاریک در به کارگیری سلاح های کشتار جمعی می داند و می گوید: هیچگاه نیز خود را متعهد به عدم استفاده از سلاح های کشتار جمعی نکرده است. تهدید به استفاده از ذخائر سلاح های کشتار جمعی توسط دولت های آمریکا در مقاطع مختلف و بازگذاشتن این گزینه برای خود، همواره به عنوان اهرمی برای پیش بردن منافع غیرمشروع این کشور در سطح جهان ادامه یافته است. تلاش غیرقانونی و نامشروع این کشور برای حفظ بخش کیفی ذخائر سلاح های شیمیایی خود، به عنوان منبع تهدید و خطر علیه صلح و امنیت جهانی تلقی شده و غیرقابل چشم پوشی می باشد. این تنها مورد عدم پایبندی آمریکا به کنوانسیون نمی باشد. وضع قانون اجرای ملی که بخش های اساسی آن در مغایرت آشکار با مفاد کنوانسیون می باشد و همچنین عدم پایبندی این کشور به تعهدات خود در زمینه انهدام سلاح های شیمیائی در عراق، نمونه های دیگری از این دست می باشند. آمریکا ایجاد یک نظام تبعیض آمیز دیگر در سازمان های بین المللی را هدف خود قرار داده و اکنون نیز برای از بین بردن اصول اساسی همگرایی و مشارکت در سازمان منع سلاح های شیمیایی، اجماع، وفای به عهد و اجرای صادقانه و متعهدانه تعهدات ذیل کنوانسیون از هیچ کوششی فروگذار نمی کند.

کاظم غریب آباید افزود: جمهوری اسلامی ایران و اراده های مستقل و افکار عمومی جهانی، سوالات و نگرانی های جدی در این خصوص دارند. ما نسبت به اراده سیاسی دولت آمریکا کاملا شک و تردید داریم. تصمیم آمریکا به عدم انهدام ذخائر سلاح های شیمیائی خود تا مدت زمان بسیار طولانی و تداوم تهدید این سلاح ها بر سر مردم جهان، موجب نگرانی جدی است. مردم ایران، قربانی سلاح های کشتار جمعی هستند. یک بار این تجربه تلخ با سلاح های تقدیم شده دولت آمریکا و برخی دیگر از حامیان آن به رژیم صدام آزمون شده است. نمی خواهیم این تجربه تلخ و اسفناک، بار دیگر تکرار شود. حتی نمی خواهیم تهدید آن نیز  در عمل و واقعیت وجود داشته باشد.

در ادامه این سخنرانی آمده است: استفاده از سلاح های شیمیائی نباید دوباره روی دهد. عاملان چنین جنایاتی نباید مصون بمانند. فراهم کنندگان این سلاح های غیرانسانی باید به پیشگاه عدالت معرفی شوند. ما از کشورهایی که اتباع یا شرکت های آنان چنین مواد و تجهیزاتی را برای رژیم صدام فراهم کردند، می خواهیم تا اقدامات لازم را علیه آنان اتخاذ نمایند. این اقدام، علامت قوی را ارسال می کند که این قبیل جنایات بدون مجازات نمی مانند. کنفرانس شانزدهم رسالت سنگینی را بر دوش دارد. توجه جامعه بین المللی به این کنفرانس است و هر تصمیم آن برای چگونگی پرداختن به موضوع عدم اجرای ضرب الاجل نهائی امحاء در معرض قضاوت افکار عمومی جهانی و قربانیان سلاح های شیمیائی قرار خواهد گرفت. هرچند متن پیش نویس تصمیمی که برای بررسی این وضعیت در دستورکار کنفرانس قرار دارد نشان می دهد که اتفاق ناگواری در حال روی دادن است و این که کشورهای دارنده تحت فشار شدید هیات های مختلف از جمله هیات کشور من مجبور به پذیرش بخشی از واقعیت ها شده اند، ضمن تشکر از تلاش های رئیس شورای اجرائی در این راستا باید گفت که هنوز جای کار بسیاری برای تقویت این متن و نزدیک کردن آن به مفاد کنوانسیون وجود دارد. ما نباید این علامت را به خارج از سازمان صادر کنیم که تصمیم متخذه در سازگاری کامل با مفاد کنوانسیون نمی باشد. از اینرو، امیدوارم وجدان های بیدار و آگاه و کشورهای مستقل این وضعیت را کاملا تجزیه و تحلیل نمایند و به فکر اعتبار و حیثیت کنوانسیون و سازمان باشند.

نماینده ایران تصریح کرد: ما در دوره تغییر قرار داریم. ما تمامی تلاش ها با هدف پیشرفت در اجرای کنوانسیون و تقویت کار این سازمان را تحسین می کنیم. به هرحال، قویا اعتقاد داریم که بایستی به اهداف اصولی کنوانسیون وفادار باشیم و هیچ انحرافی از آن ها نباید به ماموریت سازمان وارد شود.

نماینده ایرانی در ادامه  خاطر نشان کرد: بر این عقیده راسخ هستیم که ایجاد تعادل در اجرای تمامی مفاد کنوانسیون، از اهمیت اساسی برخوردار است. ما از فعالیت های سازمان در حوزه هایی نظیر همکاری های بین المللی و حفاظت و کمک و به عبارتی مواد 10 و 11 کنوانسیون حمایت می کنیم. کنفرانس در اجلاس پانزدهم خود پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران برای ایجاد یک شبکه بین المللی حمایت از قربانیان سلاح های شیمیائی را مورد توجه قرار داد و از شورای اجرائی خواست تا توصیه های خود برای عملیاتی کردن این پیشنهاد و سائر پیشنهادات را به این کنفرانس ارائه نماید. از آنجا که سازمان ماموریت دارد تا کمک و حفاظت لازم را به قربانیان سلاح های شیمیائی ارائه نماید، باید نیازهای این قربانیان را نیز مدنظر قرار دهد.

اجرای کامل و غیر تبعیض آمیز ماده 11 کنوانسیون نیز موضوعی است که این دیپلمات ایرانی به آن اشاره می کند و می گوید: این موضوع توجه ویژه می طلبد. ایجاد یک سازوکار نظارتی برای تضمین تجارت آزاد مواد و فناوری شیمیائی در میان اعضاء، پیشرفت بزرگی خواهد بود که اررزش افزوده بالایی را برای سازمان نیز دربر خواهد داشت. جمهوری اسلامی ایران با دارا بودن تجربیات غنی مقابله با سلاح های شیمیائی در طول 8 سال جنگ تحمیلی رژیم صدام و با بهره مندی از توان فنی در استفاده صلح آمیز از شیمی، آماده است تا تجربیات خود را درچارچوب اجرای مواد 10 و 11 کنوانسیون در اختیار تمامی اعضاء قرار دهد.

وی گفت: تعداد اعضای کنوانسیون منع سلاح های شیمیائی نیز به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. اما باید گفت که بدون جهانی شدن کنوانسیون، کشورهای عضو درقبال حمله شیمیائی احتمالی یک غیر عضو حفاظت نمی شوند. این وضعیت، در منطقه خاورمیانه حساس تر است. منطقه خاورمیانه، منطقه ای است که از سلاح های شیمیائی در آن استفاده شده است. جمهوری اسلامی ایران از تقویت موثر تلاش های دبیرخانه فنی برای جهانی شدن حمایت می کند. تنها مورد خطرناک در این زمینه، رژیم صهیونیستی است. این رژیم با در اختیار داشتن سلاح های کشتارجمعی از جمله سلاح های هسته ای و شیمیائی، خطرناک ترین تهدید علیه صلح و امنیت منطقه ای است.

درپایان این سخنرانی غریب آبادی گفت: جمهوری اسلامی ایران معتقد است که معاهدات بین المللی حاوی مجموعه ای از تعهدات و حقوق هستند. تمامی اعضاء، صرفنظر از اندازه، جمعیت و قدرت آنان، در حوزه حقوق و تعهدات مساوی هستند. هیچ کشور یا گروهی از کشورها بالاتر از قانون نیستند. تمامی اعضای کنوانسیون باید تعهدات خود را اجراء نمایند و از حقوق خود نیز بهره مند شوند. با اهداف صلح و عدالت برای همه، بیائید دست در دست هم برای رهائی از شر سلاح های شیمیائی کار کنیم و جهانی امن را برای نسل های کنونی و آینده ایجاد کنیم.

ایران در پایان از رئیس این کنفرانس خواست تا این بیانیه به عنوان سند رسمی این کنفرانس ثبت شود.